Sinds januari werk ik niet meer in Utrecht op mijn vaste plek aan de Kromme Nieuwegracht achter de Dom. Ik heb al op vele manieren afscheid genomen van de mensen met en voor wie ik werkte, maar ook het afscheid van Utrecht hoort erbij.

Wat ben ik van dit prachtige historische centrum gaan houden, en vooral van de Dom. Vier jaar lang liep ik ’s ochtends door de Zadelstraat en zag de Dom, altijd mooi, in weer en wind, in alle jaargetijden. En dan dat heerlijke carillon! Ik schreef er een gedicht over dat ik hier ten afscheid aan Utrecht wil publiceren.
Dag Dom, ik houd van jou.

Loop langs de Dom

Je bent geen vreemde op dit plein,
je dwaalt al jaren langs de Dom
en je gedachten
draaien om
de ambachtslieden
die hier werkten.

Glasmeesters, loodzetters.
Dakdekkers, houtsnijders.
Steenhouwers, touwslagers,
klokhijsers.

En andere zielen
die niets merkten,
die hier biechtten
knielden en zich sterkten
zonder bloed te zien
in de gekleurde zonnevlekken
op de zuilen of zweet
in de voegen van de zerken.

De velen die van de steigers vielen.
Die ene die van de toren sprong.

Loop langs de Dom.

• Gepubliceerd: Loop langs de Dom, in: Utrechts Nieuwsblad-AD 21-2-2013;
• de foto in dat artikel is van Jeroen Jumelet, www.jeroenjumelet.com