Op 9 januari is het exact 70 jaar geleden: een scheepsramp uit 1945. In de nacht van 8 op 9 januari 1945 voeren op het IJsselmeer de twee Lemmerboten Jan Nieveen en Groningen IV op elkaar. Door de oorlogsomstandigheden voeren de beide schepen verduisterd. Er waren dertien doden te betreuren.

Je las er al meer over op deze site, want het is ook een verhaal uit mijn familie: mijn oma was een van de overlevenden van dit drama. Zij overleefde de ramp doordat ze net op tijd kon overspringen van het zinkende schip op het rammende schip. Het komt voor in mijn boek De boot naar Lemmer.

De beide Lemmerboten onderhielden in de hongerwinter van 1944-1945 de zgn. ‘Levenslijn’ tussen Amsterdam en Friesland. Aan het eind van de oorlog heerste er hongersnood in Nederland, vooral in de grote steden. Met deze schepen konden mensen nog naar de boeren reizen om eten te halen. Er werd niet alleen voedsel gesmokkeld, maar ook mensen. Vele onderduikers vonden nog een schuilplaats in Friesland. De stoomschepen waren erg geliefd. Veel oudere Amsterdammers en Friezen herinneren ze zich nog goed en missen ze nog steeds.

Bij de ramp van 8/9 januari verloren dertien mensen het leven. Zij konden het zinkende schip de Groningen IV niet meer op tijd verlaten, omdat ze opgesloten zaten.

Op 8 en 9 januari lees ik altijd hun namen door. Het waren A.M. Jans, A. van der Veen, P. Henschen, C.J. Sunotel, K.G. van der Paverd, J.J. Groenendaal, J. Postma, G. de Vries, J. van Anderen, G. Gronnotte, M.C. Jansen, E.J. Kuijper en A. van der Veld.

Vandaag vertelde ik in het radioprogramma AmsterdamFM vanuit de Openbare Bibliotheek Amsterdam over De boot naar Lemmer.