Hoe ga je het veroveren.
Met splinters die je moet verwerken.

Dichten in detentie. Ideeën en vertrouwen vangen verscheen vandaag in pArt, Nieuws over kunst van mensen met een handicap.

Wat doet een verhaal over gedetineerden die gedichten schrijven in een blad over kunst van gehandicapten?
Ik schrijf regelmatig voor pArt over schrijven door mensen met beperkingen. Meestal gaat het om lichamelijke of geestelijke beperkingen. Zo schreef ik onder andere over een dichtersgroep van mensen met niet-aangeboren hersenletsel en over dichteres Olga Burova, die hersenletsel opliep door een virus.

Detentie is ook een vorm van beperking. Dat een gedetineerde zijn gevangenschap aan zichzelf te danken kan hebben, doet niets af aan het feit dat zijn ontwikkeling wordt afgeremd. Ondanks grote bezuinigingen zijn er gelukkig nog gevangenisbibliotheken. Meest uitgeleende genre uit deze biebs: poëzie.

Poëziedocente Trees Steeghs van het Huis van Gedichten ondernam een proefproject om gevangenen gedichten te leren schrijven. Haar ervaring uit het werken met andere groepen mensen die ’tijdelijk onderaan de ladder staan’ gaf haar een stevige basis voor het experiment.

Er zijn indrukwekkende teksten uit gekomen. Maar belangrijker: het project gaf de mannen zelfvertrouwen, een manier om anders naar zichzelf en elkaar te kijken, een glimp van visie op de toekomst.
Download het artikel Dichten in detentie en geef het door als je wilt.

Die ene kamer is zoveel groter doordat
de sfeer op die plek juist vol liefde is gevuld