Zelf ben ik vrij eenvoudig begonnen met het schrijven van familieverhalen. Ik gebruik graag foto’s en voorwerpen als aanknopingspunt.
Mijn vader heeft een rijkgevulde zolder (mijn volgende object heb ik al op het oog: de wekker van Catharinus Christiaan, hiernaast zie je hem als kind en bovenaan deze site als jong matroos).
En bij mijn moeder staat een schatkist vol brieven en foto’s waar we samen nog eens doorheen zullen spitten.
Voor een familiemozaïek kun je goed losse fragmenten en korte verhaaltjes gebruiken. Het hoeft niet meteen een lijvige roman te worden. Als voorbeeld geef ik hier een paar steentjes uit mijn eigen mozaïek: Koe in achterkamer, Bewaarde krassen en informatie over mijn boek De boot naar Lemmer.