zo werd men vroeger vergeten –
de nering van uw overgrootvader,
de woonstee van uw oudtantes –
zo drijf ik graag weg in verleden
omvindbaar in archieven
hoor ik tot stof te vergaan
geen last voor wie nog komen
geen onthouden, herdenken,
geen zorg
vergeet mij in een trein en duw mij weg
verstop mij in spelonken in uw hoofd
schrap mij uit annalen in uw hart
leg mij in een la, de sleutel kwijt,
herken mij niet op foto’s zonder bijschrift
en geef niet meer om briefjes in mijn hand
vergeet mij, laat mij gaan,
geen zorg,
ik sta in mijn recht.
Geef een reactie