Mijn jaardag is weer nakend, ik ben blij dat u er bent.
U bent vandaag aanwezig bij mijn laatste avondmaal.
Ik vind het fijn als u nog blijft en feestviert met elkaar.
‘k Bespreek met u vandaag mijn Laatste Wil en Testament.
Ik vraag daarbij uw aandacht voor een ongewoon verhaal.
’t Is maar een kleine wijziging in feesten in het jaar.

Ik moet het u vertellen, maar vergeef mij dat ik draal…
Ik heb u allen eeuwenlang verschrikkelijk verwend.
Men denkt zo licht: ‘Die Sint is onverwoestbaar, wat een vent’!
Maar onder pruik en mijter is mijn schedel leeg en kaal…
Ik kan inmiddels niet meer mee, ben bang dat ik verdwaal.
Mijn jaardag is weer nakend, ik ben blij dat u er bent.

U bent vandaag aanwezig bij mijn laatste avondmaal.
Mijn Pieten steunen mij en zeggen ook: gooi dicht die tent!
Mijn paard is zwaar beschimmeld en komt niet meer aangerend.
Ik kan inmiddels niet meer mee, ben bang dat ik verdwaal.
Ik heb voldoende gepresteerd en ben echt aan mijn end.
U bent vandaag aanwezig bij mijn laatste avondmaal.

Dus, lieve mensen: laat me gaan, ik dank u allemaal!
Mijn jaardag is weer nakend, ik ben blij dat u er bent.
Ik heb u allen eeuwenlang verschrikkelijk verwend.
Zelf neem ik als dessert nog een klein drankje, heel normaal.
Ik vind het fijn als u nog blijft en feestviert met elkaar…
’t Is maar een kleine wijziging in feesten in het jaar.

Sieneke de Rooij, 2011